Μπόνσαϊ

Το δέντρο που εκθέτει εφέτος η Μ.Λ., αποτελεί συνέχεια της σειράς των φανταστικών φυτών που κατασκευάζει εδώ και κάποια χρόνια, με υλικά όπως το ασήμι, τον αλπακά, τον μπρούντζο, το χαλκό, κρύσταλλα και ημιπολύτιμους λίθους.

Στην παρούσα έκθεση, παρουσιάζει το δέντρο χωρίς αναφορά σε φύλλωμα και καρπούς. Το θέμα του στείρου ή αποξεραμένου δέντρου,  το συναντάμε όπως είπαμε και αλλού, στην Ιουδαίο-χριστιανική παράδοση, με τη μορφή του δέντρου του παραδείσου που αποξεράθηκε ύστερα από την προπατορική πτώση. Αλλά στην αλχημική μεσαιωνική παράδοση, βρίσκουμε και  αναφορές όπου το δέντρο φύεται πάνω στην πέτρα. Σύμφωνα με αυτή την παράδοση, «η πέτρα είναι η μήτρα της φύσης, μέσα στην οποία η φύση, φύτεψε τη μεταλλική ρίζα του δέντρου για να παράγει» τους όρους της υλικής ζωής, που ο μεσαιωνικός άνθρωπος επιθύμησε.  Αλλά από τότε έτρεξε πολύ νερό στο αυλάκι της εκμετάλλευσης της φύσης, έτσι που η πέτρα ως μήτρα, έγινε στείρα, και το δέντρο της ζωής, αυτή η αρχετυπική εικόνα, χάνεται χωρίς κάποια σύγχρονη μυθολογία να την υποστηρίζει. Το δέντρο της Μ.Λ. μέσα από τη σύγχρονη εμπειρία, παραπέμπει ίσως στο δέντρο, το απογυμνωμένο από τον υλικό μας πολιτισμό και από κάθε μυθολογία που θα μπορούσε να το προστατέψει.